مهدویت
مهدویت از دیدگاه قرآن
حضرت مهدى علیه السلام
«ما ننسخ من ءایة أو ننسها نأت بخیر منها أو مثلها ألم تعلم أنّ اللّه على كلّ شىء قدیر» هر حكمى را نسخ كنیم، و یا نسخ آن را به تأخیر اندازیم، بهتر از آن، یا همانند آن را مى آوریم. آیا نمى دانستى كه خداوند بر هر چیز توانا است؟! (بقره/ 106)
مقصود از آیه، اعمّ از آیه ى تشریعى و حكم الهى و آیه ى تكوینى است كه شامل انبیا و معصومین علیهم السلام مى شود. بنابراین، معناى آیه ى فوق این است كه ما هر حكمى را نسخ كنیم هر پیامبر و امام معصومى مدتش منقضى شد، خداوند حكم دیگر یا نبى دیگر یا وصى دیگرى را مى آورد.
پس، از این آیه ى شریفه مى توان بقاى وجود حضرت بقیة اللّه الأعظم علیه السلام را استفاده كرد. زیرا به نصّ قرآن، دین اسلام تا قیامت باقى است و به نصّ اخبار وارده از رسول اكرم صلى الله علیه و آله اوصیاى او منحصر به دوازده نفرند و یازده نفر از آنها در دنیا رحلت كرده اند. از این رو، لازم است وصى دوازدهم باقى باشد، و گرنه جمله «نأت بخیر منها أو مثلها» صادق نخواهد بود.
جالب این كه در این زمینه امام صادق علیه السلام مى فرمایند: «ما نمیت من امام أو نفسه ذكره نأت بخیر منه من صلبه مثله». (نور الثقلین/ ج 1/ ص 116؛ اطیب البیان/ ج 2/ ص 140)